Łuczniczka

Rekostrukcja sylwetki inspirowana była znalezionym w czasopiśmie “AS” wywiadem z Janiną Kurkowską-Spychajową – przedwojenną, trzykrotną mistrzynią świata w strzelaniu z łuku.
Suknienka została uszyta najprawdopodobniej w Niemczech w latach 40stych z białego, grubego płótna. Odcinana w talii, ma bufiaste rękawy oraz kontrafałdę, która pozwala na swobodne poruszanie się. Dodatkową ozdobą sukienki są: kołnierz, guziki oraz zakładki umieszczone na wysokości klatki piersiowej. Kolejne elementy stroju to biały beret i białe, sportowe obuwie.
Całą sylwetkę uzupełniają dodatki łucznicze takie jak: skórzana rękawiczka, chroniąca palce, przytwierdzony do paska skórzany kołczan w formie tuby oraz oczywiście łuk i strzały. Łuczniczki często nosiły także skórzane karwasze, które chroniły lewe przedramię przed uderzeniami cięciwy.