Przysposobienia Wojskowego Kobiet

Kiedy 1 sierpnia 1944 roku wybiła godzina „W” nie wszystkie działania były w pełni zorganizowane. Radiostacja, która miała dotrzeć do Komendy Głównej AK na Woli ze względów technicznych nie była w stanie nadawać, podobnie na miejsce przeznaczenia nie dotarła inna radiostacja zwana „Błyskawicą” – skonstruowana w Częstochowie przez Antoniego Zębika.  Pierwszą noc walk stała  przy ulicy Chmielnej, róg Wielkiej. Osoba, która ją tam ukryła poległa kilka minut później na ulicy Marszałkowskiej. Gdy już została odnaleziona okazało się że jest zawilgocona i trzeba ją rozmontować, wysuszyć i złożyć ponownie – to zajęło ponad tydzień. W związku z tym w trybie awaryjnym z części znalezionych w zajętym przez Powstańców gmachu Poczty Głównej zbudowana została nowa radiostacja „Burza”, która pierwszy komunikat nadała już w nocy z 3 na 4 sierpnia na fali 52,1 metra. „Błyskawica” uruchomiona została 8 sierpnia na fali 32,8 metra. Stała się pierwszą w historii radiostacją foniczną nadającą bezpośrednio z pola walki. Za jej pośrednictwem nadawane były audycje przygotowywane przez Biuro Informacji i Propagandy KG AK oraz Polskie Radio.

W trakcie Powstania Warszawskiego pracowały radiostacje „Jadwiga”, „Jadwiga 1”, „Jadwiga 4”. Najdłużej z nich funkcjonowała „Jadwiga 4”. Pojawia się w dziennikach pracy stacji londyńskich 10 sierpnia i działa z nielicznymi przerwami do 5 października. Z kolei „Jadwiga 1” rozpoczęła pracę 2 sierpnia i funkcjonowała ze znacznymi przerwami do 30 września. Krajowa Rada Ministrów nawiązała kontakt z Londynem przy pomocy Stefana Korbońskiego. Od 1 sierpnia Korboński usiłował uzyskać łączność z rządem z lokalu przy ul. Marszałkowskiej, jednakże udało się to dopiero 3 sierpnia. Następnie przeniósł się wraz z obsługą radiostacji na ul. Kruczą 7, a około 13 sierpnia – do gmachu Politechniki przy ul. Noakowskiego.