Przysposobienie Wojskowe Kobiet

Koło Lokalne PWKdOK w Wieluniu zostało formalnie powołane 17 października 1930 roku.

Każda nowo przyjęta pewiaczka przechodziła kurs ogólno – wojskowy w ramach którego odbywały się zajęcia z nauki o broni, strzelectwa, łucznictwa, łączności, nauki obywatelstwa i gier polowych oraz wychowanie fizyczne.

Zima, mimo śniegów i mrozów, nie była okresem w którym pewiaczki przerywały swoje szkolenie i z utęsknieniem czekały na cieplejsze dni. Dzięki wybudowanemu w Istebnej schronisku pojawiła się możliwość organizacji kursów narciarskich dla instruktorek. Do Istebnej zjeżdżały się dziewczęta z całej Polski, by próbować swoich sił w zimowych sportach. Poniżej

Od zamierzchłych czasów między największymi mocarstwami na świecie toczy się rywalizacja polegająca na tworzeniu nowych rodzajów broni i odnajdywaniu metod ochrony przed nią. Z biegiem lat środki służące do prowadzenia ataku stały się coraz bardziej niebezpieczne i zyskały o wiele większe pole rażenia przeciwnika. Najbardziej znanym przykładem broni masowego rażenia

Sanitariuszki, łączniczki, konspiratorki – taki mamy obraz dziewcząt i kobiet walczących w różnych mundurach i na różnych frontach II wojny światowej. Podziwiamy ich dzielność, odwagę, wytrwałość w najgorszych chwilach … Wspaniała postawa i czyny młodych dziewcząt i kobiet nie wzięła się znikąd – była ona poprzedzona długim okresem działań w

Mundur… Zielona bluza, spódnica, granatowy beret, trzewiki… Pewiaczki uczyły się szacunku do niego oraz dumy z tego, że mogą go nosić. Przełożone dbały, aby ich podopieczne godnie reprezentowały Organizację. Chęć podkreślenia jego wagi zaowocowała Świętem Munduru. Poniższy artykuł zamieszczony w pewiackim miesięczniku “Dla Przyszłości” jest nie tylko relacją z tego

Drużyny Pracy Społecznej w pełni zaczęły rozwijać swoją działalność w latach trzydziestych XX wieku. Kiedy po ukończeniu wyszkolenia ogólnowojskowego i kursu fachowego pewiaczki nie chciały rozstać się z działalnością w Organizacji PWK, tutaj kontynuowały swoją służbę. W dniu 4 października 1935 roku Komendantka Naczelna wydała regulamin Drużyn Pracy Społecznej. Drużyna dzieliła się na sekcje,

Rozpoczynając pracę w hufcu, każda z Was, jestem tego pewna, zwraca specjalną uwagę na groźnie brzmiący tytuł w programie: „Nauka o broni”. Dla jednych jest to spełnieniem marzeń o prawdziwem wojsku, wiążącem się z ukochanemi legendami o powstaniach i legionach, dodającem powagi i hartu szarej powszedniej zbiórce na szkolnej ławie, dla innych nowy, nieco straszny przedmiot, do którego jednak trzeba się jakoś wyraźnie ustosunkować.